De jaren 80 was een mooi decennium waarin er veel gebeurde. In 1982 presenteerde Sony de CPD-101, de eerste cd speler voor de consumentenmarkt. Voor een schamele $ 730,- kon je de trotse eigenaar worden van zo’n bakbeest. Het eerste album dat op cd werd geperst was The Visitors van ABBA en had de eerste commerciële cd release ooit moeten worden. Helaas voor ABBA lag het album 52nd Street van Billy Joel net iets eerder in de winkels.
De cd werd in de jaren 80 steeds populairder als vervanger van vinyl. Op zich logisch, want cd’s zijn in zoveel opzichten praktischer dan vinyl. Kleiner, lichter, minder kwetsbaar en daardoor gebruiksvriendelijker. Er is altijd een discussie of muziek op vinyl beter klinkt dan op een cd. Volgens mij is het vooral een kwestie van smaak, want een eenduidig antwoord op deze vraag bestaat niet.
Het grote verschil merk je pas echt tussen de digitaal gecomprimeerde muziek op Spotify en vinyl. Als test heb ik ooit een album van Death Cab For Cutie tegelijk van vinyl en van Spotify gedraaid. Ik heb een versterker met Hifi boxen en kan op de versterker tussen de platenspeler en Spotify schakelen. Je hoort duidelijk dat bijvoorbeeld de hihats in een track vanaf Spotify veel scheller klinken dan van vinyl, maar tegelijkertijd wel veel dynamischer. Persoonlijk vind ik het prettiger om muziek van vinyl te luisteren. Is het daarom automatisch ook beter? Wat mij betreft niet.
Qua muziek staan de jaren 80 vooral bekend om de new wave, postpunk en synthpop muziek. Drumcomputers en synthesizers werden zeer populair in de mainstream en dat hoor je terug in de hitlijsten uit de 80’s. In Amerika ontstond het genre collegerock, een verzamelterm voor alternatieve rockmuziek die gedurende de jaren 80 door de radiostations van de Amerikaanse universiteitscampussen gespeeld werd. Hierbij moet je denken aan bands als R.E.M., The Smiths, The B-52’s en The Jesus and Mary Chain.
Tot zover de veel te lange introductie, nu de lijst. Het leuke van de jaren 80 is dat ik het niet bewust heb meegemaakt, althans niet als volwassen persoon met een mening over muziek. “Kinderen voor Kinderen is stomme muziek!” is waarschijnlijk het enige wat ik in de jaren 80 over muziek heb gezegd, wat bij een mening in de buurt komt. Heel eerlijk, die mening ben ik ook wel iets op terug gekomen, want Vuur en Vlam is een dikke hit. De eerste 10 seconden van Vuur van Vlam had net zo goed een intro van een R.E.M. liedje kunnen zijn.
Het voordeel van de muziek uit de jaren 80 is dat ik me er pas later in heb kunnen verdiepen. In de jaren 90 kreeg ik alle nieuwe hits voorgeschoteld door TMF, 538 of 3FM. Bij de muziek uit de jaren 80 moest ik echt pro-actief op zoek gaan naar mijn eigen favorieten uit dat decennium. Daarnaast heb je als millennial bij jaren 80 nummers niet echt persoonlijke of nostalgische herinneringen zoals ik dat bij veel jaren 90 nummers wel heb. Daarom denk ik dat deze lijst ook wat objectiever is dan mijn Top 55 of the 90’s.
1. The Smiths – Girlfriend In A Coma (1987)
The Smiths is zonder twijfel mijn favoriete 80’s band. Zanger Morrissey was altijd al een vreemd en raar figuur en is door de jaren heen eigenlijk alleen maar verder ontspoord. Toch heeft zijn bijna zeurende stem iets wat ik bij weinig tot geen andere bands terug hoor. Daarnaast behoort Johnny Marr nog steeds tot de beste gitaristen ooit. De gitaarpartij van This Charming Man speel je niet zomaar na. Girlfriend In A Coma is best wel een deprimerende song over een vrouw die in coma ligt, waarbij haar vriend het met gemengde gevoelens aanschouwt. Vooral het “There were times when I could have murdered her. But you know I would hate anything to happen to her” geeft het contrast van die gevoelens goed weer. BBC Radio 1 weigerde Girlfriend In A Coma te draaien, waarop Morrissey zei “You’re not really supposed to like those songs. They’re very depressing and not supposed to be played on radio”.
2. Joy Division – Love Will Tear Us Apart (1980)
Love Will Tear Us Apart is vooral een song die veel zegt over de gemoedstoestand van Ian Curtis in de periode dat hij het nummer schreef. Het nummer werd in maart 1980 opgenomen en in mei 1980 overleed Curtis. Uiteraard veel te vroeg. Hij wou eigenlijk nooit gitaar spelen, maar op aandringen van de band leerde hij een D akkoord. Love Will Tear Us Apart is zo geschreven dat je er eigenlijk non stop een D akkoord door kan spelen, wat Curtis bij live optredens ook deed. Het nummer gaat over zijn huwelijksproblemen en depressies. Zijn vrouw Deborah heeft de titel Love Will Tear Us Apart in Curtis zijn grafsteen laten graveren.
3. The Replacements – Alex Chilton (1987)
Er zijn te weinig mensen die Alex Chilton kennen, moet Paul Westerberg hebben gedacht toen hij deze single schreef en hij had gelijk. Alex Chilton was de frontman van de geweldige band Big Star. Deze band bracht vier albums uit, waarvan het eerste album met de bescheiden titel #1 Record alleen maar goede liedjes bevat. Het beste liedje Thirteen is officieel nooit op single uitgebracht, maar is zeker meer dan 20 keer gecoverd door verschillende prominente bands als Garbage, Yeah Yeah Yeahs en Wilco. Wat dat betreft hebben The Replacements er goed aan gedaan om deze single als eerbetoon aan Alex Chilton uit te brengen. De single staat op het album Pleased To Meet You, waar Alex Chilton op zijn beurt een bijdrage aan mocht leveren door de gitaar op Can’t Hardly Wait in te spelen.
4. The Cure – Close To Me (1985)
The Cure is nog steeds een graag geziene headliner op festivals. De bandleden zijn inmiddels een stuk ouder, maar leveren geen millimeter in op de kwaliteit van hun live performances. The Head on the Door staat hoog in mijn lijst met beste album aller tijden. Het album bevat twee singles waarvan Close To Me de bekendste is. De combinatie van de drums met subtiele klapjes, synthesizers en sterke bass lijn in de eerste 30 seconden van het nummer zijn al voldoende voor een notering in deze lijst. Robert Smith draagt nog steeds eyeliner en lippenstift, waar de iconische band in de jaren 80 bekend om stond.
5. The La’s – There She Goes (1988)
There She Goes is een cult hit van de Engelse band The La’s. De single werd oorspronkelijk in 1988 uitgebracht en in 1990 opnieuw gemixt en als heruitgave uitgebracht. De excentrieke frontman Lee Mavers staat bekend om zijn perfectionisme en heeft meerdere versies van het debuutalbum van The La’s afgewezen. Dit is ook precies de reden dat de single in 1990 opnieuw werd uitgebracht. Mavers was achteraf gewoon niet tevreden met de eerste versie van There She Goes. In 2011 was ik getuige van een vreemd en slecht live optreden van deze band op Rock en Seine in Parijs. Er was geen band, enkel Lee Mavers op gitaar en Gary Murphy op bass. Er stond wel een drumstel op het podium waar Mavers uit verveling af en toe een paar keer op sloeg. In de periode dat The La’s actief waren heeft de band in totaal 24 verschillende bandleden gehad. Afgezien daarvan blijft There She Goes wel een klassieker.
6. Kraftwerk – Computer Love (1981)
Het innovatieve Duitse Kraftwerk staat wereldwijd bekend als de pioniers van de elektronische muziek en is al sinds de jaren 70 actief. Door de jaren heen heeft Kraftwerk dan ook een legendarische en invloedrijke status opgebouwd. Computer Love werd als single met dubbele a-zijde uitgebracht met op de andere kant The Model. Beide nummers zijn naast Autobahn en Radioactivity absolute klassiekers. De muziek van Kraftwerk bestaat uit drum machines, synthesizers, vocoders en Engelstalige vocalen met een kenmerkend Duits accent. In de beginperiode stond Kraftwerk bekend om hun geïsoleerde en terugtrokken bestaan. Er werden nauwelijks interviews gegevens en in de paar interviews die er zijn worden raadselachtige antwoorden gegeven. De band gebruikte mannequins en robots voor officiële fotoshoots en de locatie van Kling Klang Studios werd geheim gehouden. Johnny Marr van The Smiths heeft ooit een poging gedaan om oprichter Ralf Hütter telefonisch te bereiken, maar kreeg een verhaal dat hij naar de studio moest bellen. Daarbij werd vermeld dat de telefoon in de studio geen bel heeft om onnodige verstoring tijdens opnames te voorkomen. In 2005 schreef Chris Martin van Coldplay een handgeschreven brief in zijn beste Duits via zijn advocaat naar de advocaat van Ralf Hütter, om smekend aan Hütter te vragen of hij de riff van Computer Love mocht gebruiken voor zijn single Talk. Een paar weken later kreeg Martin een envelop terug waar enkel “Yes” op stond. De riff van Computer Love zit dus ook in Talk van Coldplay.
7. The Jam – Town Called Malice (1982)
Deze band en met name frontman Paul Weller was een cruciaal onderdeel van de mod revival eind jaren 70. The Jam nam de typerende mod-look aan, vooral te zien aan het herkenbare kapsel en de kleding. Town Called Malice staat op het album The Gift , wat tevens het laatste album van The Jam was. De songtitel is een woordspeling op het boek A Town Like Alice van Nevil Shute. De single gaat over de teleurstelling dat het stereotype arbeidersleven onder leiding van Maragaret Thatcher langzaam in Groot-Brittannië aan het verdwijnen is. De boodschap is echter niet helemaal negatief. Het nummer is een krachtige oproep om mee te gaan met de veranderingen. Een typisch “State of the Nation” nummer in de catalogus van The Jam.
8. Fleetwood Mac – Everywhere (1987)
Het interessante van Fleetwood Mac is dat deze band in de jaren 60 ooit als bluesrock band begonnen is. Er is bijna geen band waarbij het repertoire uit de beginperiode zo extreem anders is dan het latere werk. Fleetwood Mac werd in 1975 met de release van het titelloze album, met onder andere de single Landslide, pas commercieel succesvol. Met de opvolger Rumours werd de band wereldwijd een begrip. Zoals bij veel bands is de bezetting nooit echt stabiel geweest. De basis bestaat al sinds 1967 uit drummer Mick Fleetwood en bassist John McVie, maar de overige bezetting wijzigt nogal eens. Ik heb de band live gezien in, wat mij betreft, de beste bezetting met Stevie Nicks, Christine McVie en Lindsey Buckingham. In deze bezetting is ook het album Tango in the Night opgenomen met de single Everywhere. De intro van deze single heeft een bijzonder gitaargeluid. De gitaarpartij is langzaam opgenomen op een tape die op halve snelheid draaide en op de single gewoon op normale snelheid te horen is. Een experiment van Buckingham wat goed uitpakte.
9. New Order – Bizarre Love Triangle (1986)
De bandleden van Joy Division maakten nog lang voor het overlijden van Ian Curtis de afspraak dat wanneer één iemand de band zou verlaten, de band een andere naam aan zou nemen. In 1980 was het zover. De avond voordat Joy Division voor een tour naar Amerika zou vertrekken pleegde Ian Curtis zelfmoord. De band ging verder als New Order. Lead gitarist Bernard Sumner werd frontman en later dat jaar kwam Gillian Gilbert erbij op toetsen. New Order is vooral bekend van de single Blue Monday, maar Bizarre Love Triangle is een goede tweede. De single versie van Bizarre Love Triangle wijkt af van de album versie. Voor de single versie werd een Fairlight CMI gebruikt. Dit was één van de eerste synthesizers met een scherm en digitale sampler. In de single versie komen alle instrumenten, met uitzondering van de bass gitaar, uit deze synthesizer. Hierdoor klinkt de single versie een stuk elektronischer dan de album versie.
10. Belinda Carlisle – Heaven Is A Place On Earth (1987)
Dit is de eerste single in de lijst waarvan je direct weet dat deze uit de jaren 80 komt. Heaven Is A Place On Earth is een karakteristieke jaren 80 power pop song en een mega hit. Carlisle behaalde internationaal met deze song meerdere nr 1 posities in de hitlijsten. Het nummer kwam opnieuw onder de aandacht door de Black Mirror aflevering San Junipero uit 2016. Heaven Is A Place On Earth is een traditioneel gecomponeerd pop liedje inclusief de cliché ‘key change’, waarbij het laatste refrein een key hoger wordt gezongen.
11. Soft Cell – Say Hello Wave Goodbye (1982)
Dit nummer leerde ik eigenlijk pas kennen tijdens een aflevering van de serie Master of None. De scene waar dit nummer onder zit reflecteert het gevoel van Say Hello Wave Goodbye zo vreselijk goed. De pijn waar het nummer over gaat is voelbaar en dat maakt het een goed geschreven liedje. Soft Cell was een synthpop duo uit Leeds. Tainted Love is het meest bekende nummer van dit duo, maar die haalt het absoluut niet bij Say Hello Wave Goodbye. Deze single is zoveel beter. De band heeft veel inspiratie gehaald uit de muziek van David Bowie en de new wave band Siouxie and the Banshees. Zanger Marc Almond heeft tijdens en na zijn tijd bij Soft Cell een behoorlijke solo carrière opgebouwd. Zijn meest recente album werd in januari dit jaar uitgebracht.
12. Elton John – I Guess That’s Why They Call It the Blues (1983)
De excentrieke Elton John heeft teveel hits om er maar één als beste uit te kiezen. De Engelse zanger heeft ondertussen 30 albums uitgebracht, waarvan de eerste in 1969 en de meest recente in 2016. Too Low For Zero is praktisch het enige album van Elton John dat ik regelmatig draai. Het was een comeback album nadat de vier albums ervoor compleet waren geflopt. Op het album staat naast I Guess That’s Why They Call It the Blues ook de hit I’m Still Standing, wat vrij toepasselijk is na 4 slecht ontvangen albums. Toch werd Too Low For Zero ook niet heel positief ontvangen door critici, maar was desalniettemin een commercieel succes met een platina notering. I Guess That’s Why They Call It the Blues is voor mij één van de betere singles van Elton John met Stevie Wonder op mondharmonica.
13. Dead Kennedys – Holiday In Cambodia (1980)
Fresh Fruit For Rotting Vegetables is een hardcore punk pareltje van het hoogste niveau. De Dead Kennedys staan bekend om sarcasme en een hard confronterend protestgeluid. Holiday In Cambodia is een protest song tegen totalitarisme in oosterse landen, waarbij de staat bijna volledige controle heeft op het dagelijks leven van mensen, zowel in politiek, cultureel, filosofisch, godsdienstig als in sociaal en economisch opzicht. De cover van de single is een foto gemaakt tijdens de studentenprotesten in 1976 op de campus van de Thammasat University in Bangkok. Op 6 oktober 1976 protesteerde een groep van ongeveer 5000 studenten al een week lang tegen de terugkomst van militair dictator Thanom Kittikachorn. Op die dag werden de studenten aangevallen door de Thaise staatstroepen en extreemrechtse paramilitairen. Dit resulteerde in een bloedbad met honderden doden. Op de foto zie je een Thaise student die met een stalen stoel tegen het lichaam van een paramilitair slaat.
14. Yazoo – Only You (1982)
Only You is een formidabel synth-pop liedje geschreven door Vince Clarke. Hij schreef het nummer tijdens een periode dat hij nog bij de band Depeche Mode zat, maar het werd uiteindelijk de eerste single van synth-pop duo Yazoo. Clarke schreef tevens Don’t Go, de tweede grote hit van Yazoo. Only You werd in 1983 gecoverd door de a capella groep The Flying Pickets. Deze versie werd een nog grotere hit dan het origineel.
15. Depeche Mode – Just Can’t Get Enough (1981)
Dat Vince Clarke hits kan schrijven weten inmiddels. Zo schreef hij ook deze hit. Just Can’t Get Enough was de laatste single die Clarke voor Depeche Mode schreef en werd met meer dan 400.000 verkochte exemplaren goud in de UK. Het nummer staat op het debuutalbum Speak & Spell. Na de release van het album vertrok Clarke en begon hij de band Yazoo. Op 15 januari 2020 werd Depeche Mode opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame. Mede oprichter van de band Martin Gore geeft aan dat het Duitse Kraftwerk een grote inspiratie is voor alle bandleden. Gore wou met de start van Depeche Mode een band neerzetten die de emotie van de muziek van Neil Young en John Lennon via synthesizers op het publiek over kon brengen. Door de teksten over sex, politiek en religie werd Depeche Mode in de beginperiode vaak als tienerband bestempeld. Na het vertrek van Vince Clarke werden de teksten van de songs en de muziek een stuk serieuzer. De teksten gingen meer over depressies en eenzaamheid, wat volgens Gore een realistischer beeld van de wereld geeft. Om Gore te quoten: “Happy songs are fake and unrealistic”.
16. Metallica – Master of Puppets (1986)
Eén van de beste nummers op het gelijknamige album van Metallica over drugsgebruik en het moment dat de drugs de controle overneemt. Master of Puppets is het laatste album met Cliff Burton op bass. Tijdens de Europese Damage Inc. tour kreeg de band tussen Stockholm en Kopenhagen een ongeval met de tourbus waar de band in lag te slapen. De tourbus raakte in de slip en kantelde in de berm. Door de snelheid werd Burton door het raam de bus uitgegooid en kwam onder de bus terecht. De rest van de inzittende overleefden het ongeluk. De buschauffeur beweerde dat er ijs op de weg lag. Zanger James Hetfield geloofde dit verhaal niet en is na het ongeluk de weg terug gaan lopen. Hij kon geen ijs vinden, wat ook zeer onwaarschijnlijk was, want de temperatuur was rond de 2 °C. De politie kon tijdens het onderzoeken eveneens geen ijs vinden en gaf aan dat de banden sporen er eerder op duiden dat de buschauffeur in slaap was gevallen. De chauffeur verklaarde onder ede dat hij overdag geslapen had, wat bevestigd werd door de tweede chauffeur die in de bus erachter met apparatuur en crew reed. De chauffeur die het ongeval veroorzaakte is nooit schuldig bevonden. Bizar detail is dat gitarist Kirk Hammett en Burton in de nacht van het ongeluk van slaapplek zijn gewisseld, waardoor Hammett voor in de bus sliep en het ongeluk overleefde.
17. The House of Love – Destroy The Heart (1988)
Creation Records was in de jaren 80 en 90 een belangrijk platenlabel voor de Britse alternatieve rockscene. Oprichter Alan McGee is een bijzonder figuur, maar heeft zeker een neus voor talent. Op zijn label zaten onder andere bands als Primal Scream, The Cramps, My Bloody Valentine en Oasis. Bij Oasis deed McGee zelfs de belofte aan Noel Gallagher, dat wanneer de band groot zou worden Noel een Rolls Royce van hem zou krijgen en die heeft hij gekregen. The House of Love was commercieel veel minder succesvol, maar niet minder belangrijk. Het debuutalbum van de band werd in 1988 uitgebracht op Creation Records en werd door critici louter positief ontvangen. De single Destroy The Heart werd pas bij een latere persing toegevoegd aan de debuutplaat.
18. Kate Bush – Running Up That Hill (1985)
Hounds of Love , waar deze single op staat, is een fijne plaat voor de zondagmiddag en tevens één van de weinige albums die een 10 van Pitchfork kreeg. De titel van deze single was oorspronkelijk A Deal With God, maar platenmaatschappij EMI weigerde een single met deze titel uit te brengen. EMI was bang dat landen waar het merendeel van de bevolking vrij gelovig is, zoals bijvoorbeeld Italië of Frankrijk, deze single nooit zou draaien. Kate Bush wist de platenmaatschappij te overtuigen om de single als Running Up That Hill uit te brengen. Het is voor mij ook wel de beste track op het album. Kate Bush geeft aan dat het nummer is geschreven vanuit de gedachte dat man en vrouw elkaar nooit volledig zullen begrijpen, omdat mannen en vrouwen te verschillend zijn. Een ‘deal with the devil’ zou de enige manier zijn om te bereiken dat man en vrouw elkaar volledig begrijpen, maar als je een deal met de duivel kan sluiten, kan dat ook vast met God. Dat is de achterliggende gedachte van de oorspronkelijke titel en komt ook terug in de songtekst: “And if I only could. I’d make a deal with God. And I’d get him to swap our places”
19. Tracy Chapman – Talkin’ Bout A Revolution (1988)
Het is 2020 en dit jaar zijn de verkiezingen in Amerika. De afgelopen 4 jaar waren vrij dramatisch voor de USA. Chapman is een politiek en sociaal activist en schreef in de jaren 80 al de single Talkin’ Bout A Revolution. Deze single is in het huidige Amerikaanse klimaat weer relevanter dan ooit. Veel mensen zijn het afgelopen jaar hun baan kwijt geraakt en in de schulden gekomen. Chapman beschrijft in Talkin’ Bout A Revolution exact de beelden uit Amerika die momenteel op het nieuws voorbij komen. “While they’re standing in the welfare lines. Crying at the doorsteps of those armies of salvation. Wasting time in the unemployment lines. Sitting around waiting for a promotion”. Hopelijk is er dit jaar met de verkiezingen een wisseling in het Witte Huis en komen er betere tijden voor Amerika.
20. Prefab Sprout – The King Of Rock ‘n’ Roll (1988)
Prefab Sprout zou eigenlijk een boete moeten krijgen voor de lelijkste single hoes ooit. Niettemin hou ik wel van dit rare nummer. De intro is een fantastische combi van la la la’s en een goedkoop keyboard. Prefab Sprout was buiten de UK eigenlijk nergens succesvol en zeer ondergewaardeerd. Het album From Langley Park To Memphis, waar ook deze single op staat, werd redelijk goed ontvangen. Stevie Wonder en Pete Townshend van The Who leverden beide als gastmuzikant een bijdrage aan dit album. De eerste single van deze plaat Cars And Girls is geschreven als kritiek op Bruce Springsteen. Frontman Paddy McAloon geeft vooral kritiek op het gebrek aan diversiteit in de onderwerpen die Springsteen in zijn nummers gebruikt. Of dat zo is vraag ik me af. Feit is wel dat Springsteen wereldwijd een stuk succesvoller is dan Prefab Sprout. In jaren 80 al en nu nog steeds.
21. Blondie – The Tide Is High (1980)
Blondie hoort bij de pioniers van de new wave bands eind jaren 70 begin jaren 80. Met een cover van The Tide Is High maakte de band een uitstapje naar de reggae. Het origineel komt uit 1967 en werd destijds door de Jamaicaanse groep The Paragons uitgebracht. In 2002 werd deze single nogmaals gecoverd door de popgroep Atomic Kitten uit Liverpool. De Blondie versie van The Tide Is High werd een nr. 1 hit in de UK, waarna de band 18 jaar moest wachten op hun volgende Nr. 1 hit Maria uit 1999.
22. Beastie Boys – No Sleep Till Brooklyn (1987)
Licensed To Ill, de debuutplaat van de Beastie Boys, is een opmerkelijk album waarvan 7 van de 13 tracks op single zijn uitgebracht. Naast Tragic Kingdom van No Doubt uit 1995 kan ik geen ander album bedenken met zoveel singles. Ze zullen er ongetwijfeld zijn, maar het is wel uniek. Licensed To Ill heeft nog wel wat invloeden uit de punk hoek, waar de band ooit is begonnen. Het werd het eerste rap album in de Amerikaanse Billboard Album Charts en kreeg van de RIAA met meer dan 10 miljoen verkochte exemplaren een ‘diamond certificate’. De lead gitaar op No Sleep Till Brooklyn is ingespeeld door Kerry King van de band Slayer. De titel zelf is een woordspeling op het album No Sleep Till Hammersmith van Motörhead en de videoclip is een mooie, bijna Spinal Tap achtige, parodie op glamrock bands.
23. The Jesus and Mary Chain – Happy When It Rains (1988)
De bandleden van deze band zijn dwars en vervelend. De interviews uit de jaren 80 met deze band zijn vreemd en ongemakkelijk. Eén van de hilarische interviews is dat van 1986 bij het Belgische programma Villa Tempo. Op de bank bij het interview zitten Jim Reid, Douglas Hart, Bobby Gillespie en een random vrouw. Het interview verloopt niet heel soepel. De presentator doet een poging om er nog wat van te maken, terwijl Gillespie non-stop op de bank zit te tongen met de vrouw naast hem. De presentator komt met “NME says your the best live band at this moment. They say you’re streets ahead of Joy Division, that must mean a big responsiblity”. Jim Reid, vervelend als altijd, komt met de reactie: “No not really, because it’s not difficult to be streets ahead of Joy Division. Joy Division were technically awfull. Joy Division were shit. Joy Division were fucking rubbish. I don’t even like us being mentioned in the same sentence as Joy Division”. Volgens Jim Reid is The Jesus and Mary Chain een commerciële band die hits wil scoren. Of dat echt waar is zullen we nooit weten. Happy When It Rains is best een ok liedje, maar zeker geen hit. De band heeft commercieel nooit echt grote hits gehad.
24. Pet Shop Boys – Suburbia (1986)
Bij het maken van een jaren 80 hitlijst kun je niet om de Pet Shop Boys heen. Het invloedrijke synth-pop duo uit Londen verkocht wereldwijd meer dan 100 miljoen albums. De single Suburbia is voornamelijk geïnspireerd op de gelijknamige film van Penelope Spheeris over punks uit de buitenwijken van Los Angeles die van huis weglopen. De single gaat over de ellende en het geweld in deze buitenwijken en dat dit mede komt door de jeugd die zich daar verveeld. Suburbia komt van het album Please en was voor de Pet Shop Boys de tweede top 10 hit in de UK met nr. 8 als hoogst behaalde positie.
25. Pixies – Here Comes Your Man (1989)
Black Francis, de frontman van de Pixies schreef deze single al toen hij 14 of 15 jaar was. Here Comes Your Man werd opgenomen voor een demo van de band, maar verscheen niet op hun eerste officiële EP release Come On Pelgrim. Het nummer werd ook van de tracklist van het eerste volledige album Surfer Rosa geschrapt. Here Comes Your Man vond de band te pop en werd zelfs door bandleden “the Tom Petty song” genoemd. De labelbaas van 4AD, waar de Pixies destijds bij zaten was ook niet enthousiast: “it felt just too obviously commercial”. Het tweede album van de band met de titel Doolittle werd geproduceerd door Gil Norton, die later in de jaren 90 albums produceerde voor onder andere K’s Choice, Counting Crows en de Foo Fighters. Norton was zeer enthousiast over Here Comes Your Man en het nummer kwam op het tweede album en werd dus zelfs een single. Ondanks dat het een single is weigert de band nog steeds om het nummer live te spelen.
26. Bruce Springsteen – Hungry Heart (1980)
The Boss uit New Jersey bracht Hungry Heart als lead single van het album The River uit. Het werd een behoorlijke hit en dat succes ging bijna aan hem voorbij. Springsteen ontmoette Joey Ramone in Ashbury Park, New Jersey en kreeg het verzoek om een nummer voor de Ramones te schrijven. Springsteen schreef Hungry Heart oorspronkelijk voor de Ramones, maar besloot het nummer zelf te houden. In 1978 schreef hij Because The Night voor Patti Smith wat een hit werd en The Pointer Sisters scoorden in hetzelfde jaar een hit met Fire, ook door Springsteen geschreven. Een verstandige keuze om Hungry Heart zelf te houden, anders had deze hit op naam van de Ramones gestaan.
27. Rick Springfield – Jessie’s Girl (1981)
Dit is echt een perfect 80’s liedje en gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Rick Springfield volgde een opleiding tot glazenier of nog specifieker, brandschilder. In zijn klas had hij een vriend met de naam Gary en Gary had een vriendin in dezelfde klas. Gary zijn naam werd veranderd in Jessie en de rest van het verhaal staat in de songtekst. Rick Springfield is nooit formeel voorgesteld aan de vriendin van Gary en aangezien iedereen in de klas vrij individueel werkte, heeft hij haar ook nooit echt leren kennen. Veel later was Springfield te gast bij Oprah Winfrey en haar redactie is op zoek gegaan naar Jessie’s of eigenlijk Gary’s girl. De redactie kwam erachter dat de docent van Springfield 2 jaar terug was overleden en er geen klasregistratie of administratie van zijn klas meer beschikbaar was. Jessie’s Girl was in Amerika, Groot-Brittannië, Australië en in Canada een grote hit. In Nederland heeft de single weinig gedaan.
28. The Police – Every Breath You Take (1983)
Volgens Broadcast Music Inc. (een soort Amerikaanse Buma Stemra) is Every Breath You Take met inmiddels meer dan 15 miljoen uitzendingen het meest gedraaide nummer op de Amerikaanse radiozenders. De single wordt nog steeds beschouwt als de signature song van The Police en van Sting. Het nummer is vrij sinister en gaat over een obsessie en stalking. In een interview met BBC Radio 2 gaf Sting aan dat veel mensen dit nummer compleet verkeerd interpreteren en het zien als een soort liefdeslied. In het interview zei hij: “One couple told me ‘Oh we love that song; it was the main song played at our wedding!’ and I thought, “Well, good luck”. Every Breath You Take is ook vrij duister, maar wel een internationale hit. De single behaalde een nr. 1 positie in onder andere Israël, Ierland, Zuid-Afrika en Canada,
29. A-ha – Take On Me (1984)
Misschien wel de meest iconische jaren 80 hit. Als iemand slechts 1 nummer uit de 80’s zou kennen, dan is het deze single of Never Gonna Give You Up van Rick Astley. De uit Oslo afkomstige synth-pop band A-ha scoorde veel hits in de jaren 80 en was met de videoclip van Take On Me de tijd best vooruit. De band maakte voor deze single een videoclip bestaande uit een combinatie van, in zwart wit met potlood getekende, animatie en videomateriaal. De eerste demo versie van Take On Me was meer punk dan pop en werd later pas een synth-pop nummer. Het nummer word nog regelmatig door diverse punk bands gecoverd. Met een tempo van 168 beats per minute kun je hier ook prima een punk nummer van maken. Ter vergelijking, de happy hardcore muziek uit de jaren 90 zit tussen de 165 en 180 beats per minute. Vocaal gezien is dit geen makkelijk nummer om te coveren. A-ha zanger Morten Harket heeft een stembereik van vijf octaven, wat maar weinig pop zangers kunnen halen. Weezer coverde dit nummer in 2019 en maakte er zelfs een soortgelijke clip met acteur Finn Wolfhard uit de serie Stranger Things als een jonge Rivers Cuomo.
30. Violent Femmes – Blister In The Sun (1983)
Violent Femmes is een alternatieve rock band uit Milwaukee, Wisconsin. De band heeft relatief veel singles en albums uitgebracht en werd één van de meest succesvolle alternatieve rockbands van de jaren 80. Blister In The Sun staat op het debuutalbum dat vrij snel een platina status kreeg met 1 miljoen verkochte exemplaren. In 2005 werd Blister In The Sun de eerste Engelstalige hit op RTÉ Raidió na Gaeltachta, een Ierstalig radiostation waar Engelstalige hits niet werden toegestaan.
31. Soulsister – The Way To Your Heart (1988)
Onze zuiderburen zijn altijd wel een vaste waarde in de Nederlandse hitlijsten. dEUS, K’s Choice , The Radios en Clouseau zijn nog maar een paar voorbeelden van Belgische bands die door jaren heen een behoorlijke Nederlandse fanbase hebben (gehad). De band Soulsister scoorde vooral in België goed, maar wist met The Way To Your Heart ook de Nederlandse hitlijsten te bestormen. De muziek van de band bestaat uit een mix van soul en pop muziek. In 1993 ging Soulsister op tournee met Sting. Tijdens deze Europese Ten Summoner’s Tales tour verzorgde de band in het voorprogramma.
32. Diana Ross – I’m Coming Out (1980)
Disco is meer een jaren 70 genre en soul meer een jaren 50-60 genre. I’m Coming Out is een single met raakvlakken op beide genres. De hit werd geschreven en geproduceerd door disco iconen Nile Rodgers en Bernard Edwards. De samenwerking kwam tot stand nadat Diana Ross een live optreden van de band Chic had gezien. Rodgers schreef I’m Coming Out na een bezoek aan The GG Barnum Room, een club in New York. In deze club zag hij drie drag queens verkleed als Diana Ross. De single is nog steeds een anthem voor de LGBTQ gemeenschap. De single Mo Money Mo Problems uit 1997 van The Notorious B.I.G. bevat een sample van deze hit.
33. Bon Jovi – Livin On A Prayer (1986)
Een 80’s lijst zonder de andere ‘Boss’ uit New Jersey, Jon Bon Jovi, kan eigenlijk niet. De rockband Bon Jovi scoorde hit na hit in de jaren 80 en is in Amerika nog steeds een cultband. Voor mij persoonlijk is Bon Jovi vooral de band van mijn eerste grote stadionconcert ooit. Op 1 september 2000 stond ik als 18-jarige in het Gelredome in Arnhem. De band tourde met het album Crush met de hits It’s My Life, Say It Isn’t So en One Wild Night. Op zich een prima comeback album. Na Crush was het ook wel weer gedaan met Bon Jovi in Nederland. In 2013 verliet lead gitarist Richie Sambora de band. Sambora was als gitarist maar ook als songwriter een belangrijk onderdeel van Bon Jovi. Toch heeft de band in Amerika nog voldoende fans over om stadions uit te verkopen. Livin On A Prayer was internationaal hun grootste hit. Het nummer werd in 2019 in Moskou gecoverd door het destijds uit 270 muzikanten bestaande collectief Rock ‘n’ Mob.
34. N.W.A. – Straight Outta Compton (1988)
De controversiële hip hop groep N.W.A. met onder andere Dr. Dré, Eazy-E en Ice Cube wist in een zeer korte periode zowel populair als gehaat te worden. Vooral de protestsong Fuck Tha Police over het etnisch profileren en racisme bij de politie viel niet lekker bij de autoriteiten. De manager van N.W.A. ontving een brief uit naam van de FBI met een tirade over dit nummer. Later bleek dat deze brief door de assistent directeur van de FBI, zonder enige vorm van goedkeuring door de FBI als organisatie, te zijn geschreven. De assistent directeur in kwestie Milt Ahlerich werd overgeplaatst naar het afgelegen Hartford kantoor. Het nummer Fuck The Police werd verboden en bij veel concerten stond de politie met meerdere wagens klaar om in te grijpen als N.W.A. het nummer wel zou doen. Dit resulteerde vaak in vechtpartijen en rellen met de politie. De hip hop formatie kon provoceren als geen ander. Straight Outta Compton is de eerste single van het gelijknamige debuutalbum. De single kreeg platina met meer dan 1 miljoen verkochte exemplaren.
35. Toto – Africa (1982)
De lijst met muzikanten die in Toto hebben gespeeld of momenteel nog spelen is minstens zo indrukwekkend als de discografie van de band. Momenteel tel ik 44 bandleden (inclusief tour muzikanten) in de periode 1977 tot 2020. Toto heeft zelfs een eigen Wikipedia voor enkel ‘List of Toto band members’. Er zijn weinig bands met zoveel wisseling in de bezetting. Zelfs Fleetwood Mac heeft maar 43 verschillende bandleden gehad. Africa is een typische 80’s plaat en samen met Rosanne en Hold The Line één van de weinige hits in de 42 jaar dat de band bestaat. De single werd voor Record Store Day 2017 als picture disc op vinyl uitgebracht in de vorm van het continent Afrika. De single scoorde goed in Italië, Canada, Australië, Amerika en Engeland. In Nederland behaalde Africa de 4e plaats in de Top 40.
36. Huey Lewis and the News – The Power Of Love (1985)
Deze single werd vooral bekend en een hit door de film Back to the Future. Alle drie delen van deze film staan zeker in mijn lijst met beste films ooit. Vooral Back to the Future II is prachtig, waarbij Michael J. Fox vanuit 1982 naar 21 oktober 2015 reist. Om het nu is perspectief te plaatsen heeft de film uit 1989 een aantal dingen goed voorspeld. Flatscreens, betalen met vingerafdruk, augmented reality, overleden artiesten die als hologram nog een concert geven, lampen op stembesturing aan en uit doen, collectanten geld geven via een tablet en Google Glass. Het zat allemaal al in deze film. De zelfstrikkende Nikes van Marty McFly heeft het merk ook echt in 2011 en nog een keer in 2016 als limited edition uitgebracht en zijn nu praktisch onbetaalbaar.
37. Biz Markie – Just A Friend (1989)
Elk decennium heeft wel een aantal one hit wonders. Dit is nog net een 80’s one hit wonder. Just A Friend is en semi-cover van (You) Got What I Need van Freddie Scott uit 1968. Rapper Biz Markie gebruikte de piano akkoorden en het refrein van dat nummer. Just A Friend is vooral een komische klaag rap over iemand die een relatie denkt te hebben, maar het meisje in kwestie heeft iemand anders, maar die persoon is volgens haar “Just A Friend”. Veel moeilijker hoeft een hit ook niet te zijn. Het is vooral de goed gevonden combinatie van het onderwerp en de muziek wat Just A Friend een hit heeft gemaakt.
38. Prince – Little Red Corvette (1983)
Prince is een legende en daarom is het ook onmogelijk om maar één beste single te kiezen. Veel mensen zullen Purple Rain of Kiss zijn beste single vinden. Persoonlijk heb ik meer met Little Red Corvette, alleen al om de opbouw van het nummer. Het begint vrij eenvoudig met een drum machine en een paar synths. Gedurende het nummer komt er een sublieme gitaarsolo in het midden om uiteindelijk een mooi einde met volle backing vocals te creëren. Dat is ook wel typisch Prince. Hij houdt niet altijd rekening met traditionele songstructuren. Prince bepaald op zijn albums graag zelf wat hij doet en maar goed ook. Het zorgde wel vaak voor conflicten met platenmaatschappijen, maar die zijn af en toe ook gewoon vreselijk. Little Red Corvette is vocaal gezien niet per se heel spannend en heeft veel van hetzelfde. De kracht van het nummer zit echt in de muziek. Little Red Corvette is hier een metafoor voor een vrouw met een destructief promiscue leven.
39. Run DMC feat. Aerosmith – Walk This Way (1986)
Dit is een single waar veel moois samenkomt. Hip hop legends in combinatie met hard rock legends met een iconisch gitaarlick, geproduceerd door top producer Rick Rubin. Het klinkt een beetje overdreven, maar dat is wel wat het is. Walk This Way stond al op het Aerosmith album Toys in the Attic uit 1975. Run DMC gebruikte een sample van de intro van dit nummer in hun live shows om freestyle over te rappen. Tijdens de opnames van het album Raising Hell kwam producer Rick Rubin met het idee om Walk This Way van Aerosmith te gebruiken voor een volledige track op het album. Steven Tyler en Joe Perry werden in de studio uitgenodigd en dit is het resultaat. Walk This Way behoort tot één van de eerste rap rock combinatie singles. In de jaren 90 werd deze combinatie een eigen subgenre (nu-metal) met bands als Korn, Limp Bizkit en Linkin Park.
40. Rick Astley – Never Gonna Give You Up (1987)
Rick Astley kreeg in 2008 zijn eigen internet meme met deze hit. Het nummer en of de clip dook ineens overal onverwachts op. Van stadions waar het publiek ineens dit nummer begint te zingen tot complete A capella groepen die het onverwachts in de metro van New York zingen. Zelfs de Scientology kerk werd geRickRoll’d. Rickrolling was populair. Het geeft wel aan hoe populair dit nummer is en was. Dit is echt zo’n 80’s plaat die iedereen kent.
41. The Stone Roses – She Bangs The Drums (1989)
De tweede single van het epische debuut van The Stone Roses. De band was van essentieel belang voor de verdere ontwikkeling van de Manchester muziekscene eind jaren 80, begin jaren 90. She Bangs The Drums werd in de UK, Japan en Duitsland als single uitgebracht en was in de UK een magere hit. Desalniettemin wordt de single nog steeds door critici geprezen als “one of the greatest indie anthems ever”
42. Paul Simon – You Can Call Me Al (1986)
In 1970 was het al gedaan met het succesvolle duo Simon & Garfunkel. Na de release van hun bestverkochte album Bridge Over Troubled Water was de relatie tussen de heren niet meer houdbaar en gingen ze beide hun eigen weg. De solocarrière van Paul Simon ging redelijk voorspoedig tot de release van het album Hearts and Bones uit 1983. Dit album flopte gigantisch en werd het minst verkochte album uit zijn solocarrière. In dezelfde periode ging Simon scheiden van zijn toenmalige vrouw actrice Carrie Fisher en hij kwam in een depressie terecht. Gedurende deze periode raakte Simon gefascineerd door Afrikaanse muziek. Via zijn platenmaatschappij legde hij contact met een groep Afrikaanse muzikanten en in februari 1985 vloog Simon samen met zijn producer Roy Halee naar Johannesburg voor de opnames van het album Graceland. Dit album werd de bestverkochte plaat uit de solocarrière van Paul Simon en You Can Call Me Al zijn grootste solo hit.
43. Twisted Sister – We’re Not Gonna Take It (1984)
De 80’s is vooral het decennium van de synthesizers en drumcomputers. Toch was er ook een breed scala aan heavy metal bands met onder andere Mötley Crüe, AC/DC, Möterhead, Van Halen en Twisted Sister. Deze redelijk stereotype bands stonden allemaal model voor de hilarisch mockumentary This Is Spinal Tap. De single We’re Not Gonna Take It van Twisted Sister werd geschreven door frontman Dee Snider en werd naast een hit ook een anthem voor de politiek. Het nummer werd in 2015 in de campagne van Donald Trump gebruikt en afgespeeld na elk publiek optreden. In de eerste instantie heeft Dee Snider permissie gegeven voor het gebruik van het nummer tijdens de campagne. Later kwam hij hier op terug, omdat hij het niet eens is met de standpunten van Trump. Gelukkig bestaat de band 3 Doors Down nog om een muzikale bijdrage aan zijn toekomstige campagnes te leveren.
44. The Stranglers – Golden Brown (1981)
Deze band begon in 1974 ooit als punk band, maar ging in de jaren 80 mee in de new wave golf. Golden Brown is een vreemde single in het repertoire van de band. Het nummer staat op het album La Folie en is volledig geschreven en uitgevoerd op klavecimbel, wat vrij uniek is voor een punk of new wave band. De tekst van Golden Brown werkt twee kanten op. Enerzijds gaat het over heroïnegebruik en anderzijds over een vrouw. Beide interpretaties werken in de tekst.
45. Hall & Oates – Private Eyes (1981)
Iconisch pop duo Hall & Oates schreven heel veel hits, waarvan Maneater waarschijnlijk de meest bekende hit is. Private Eyes vind ik persoonlijk de beste single van dit duo. De single komt van het gelijknamige album en werd opgenomen in de legendarisch Electric Lady Studios in New York City. Deze studio werd in 1970 door Jimi Hendrix gebouwd, maar Hendrix heeft er zelf maar tien weken gebruik van kunnen maken. Private Eyes was de derde van de zes nummer 1 hits die Hall & Oates in Amerikaanse Billboard Hot 100 scoorde.
46. Journey – Don’t Stop Believin’ (1981)
Deze moet alleen al in de lijst omdat het de beste karaoke hit ooit is. De arena rockband uit San Francisco bracht Don’t Stop Believin’ als tweede single uit van het album Escape. Het nummer is vrij over the top, maar absoluut één van de betere rock anthems van de jaren 80. De herkenbare keyboard intro hoort ook zeker in de categorie best geschreven intro’s ooit. Don’t Stop Believin’ is in Amerika de beste digitaal verkochte track van de 20e eeuw. De losse track werd digitaal meer dan 7 miljoen keer verkocht. Op zich opmerkelijk dat zoveel mensen deze single willen hebben, maar de rest van het album Escape dus blijkbaar niet.
47. Tracy Ullman – Breakaway (1983)
Deze single is een cover van Break-A-Way van soul en jazz zangeres Irma Thomas. Deze zangeres is vergelijkbaar met Etta James en Aretha Franklin, maar was commercieel veel minder succesvol. Het origineel werd in 1964 uitgebracht, maar werd nergens een hit. Breakaway is Tracey Ullman haar debuutsingle en behaalde een 4e plek in de UK single charts. In Nederland behaalde de single een 2e plaats in de Nederlandse Top 40.
48. P. Lion – Happy Children (1983)
De enige italo disco plaat in de lijst. Het subgenre italo disco was in de jaren 80 op een hoogtepunt in Italië en vormde de basis voor de eurodance uit de jaren 90. De Italiaanse zanger en producer Pietro Paolo Pelandi, bekend onder de artiestennaam P. Lion tekende een platencontract bij Discomagic Records in Milaan. Discomagic was destijds het grootste Italiaanse label voor disco, house en dance muziek. Met de hulp van het label scoorde P. Lion met Happy Children een internationale hit. Met deze single zette hij het italo disco genre internationaal op de kaart.
49. Starship – We Built This City (1985)
Het fascinerende van deze band is dat het ontstaan is uit een aantal overgebleven bandleden van Jefferson Airplane en Jefferson Starship. Beide bands maakten over het algemeen lastige psychedelische rock muziek. Met Starship zijn de bandleden een compleet andere mega commerciële richting ingeslagen. Sommige nummers van Starship zijn zo extreem ‘cheesy’ dat je er bijna geen parodie op kan maken. We Built This City is de debuutsingle van de band en scoorde direct goed. De intentie om van psychedelische rockband naar commerciële rockband te gaan werkte dus goed. Dat was overigens ook wel nodig, want de juridische conflicten met andere bandleden van Jefferson Airplane en Jefferson Starship waren vast niet heel goedkoop. We Built This City werd in 1986 genomineerd voor een Grammy voor Best Rock Vocal Performance by a Duo or Group. Deze Grammy ging dat jaar uiteindelijk naar de Dire Straits voor Money for Nothing.
50. The Bangles – Manic Monday (1986)
Geïnspireerd door de Ramones begon frontvrouw Susanna Hoffs de band The Bangs. Later bleek er nog een band met dezelfde naam en de bandnaam veranderde in The Bangles. Manic Monday was de eerste redelijke hit voor de band. Hetzelfde jaar werd Walk Like an Egyptian een hit en eind jaren 80 bracht de band hun grootste hit Eternal Flame uit. Manic Monday is geschreven door Prince. Het nummer werd in 1984 in de eerste instantie als duet met zijn eigen samengestelde vrouwengroep Apollonia 6 opgenomen. Nog voordat het nummer op een album van Apollonia 6 verscheen trok Prince het nummer terug om deze bij The Bangles aan te bieden. Prince heeft zelf de synthesizers en piano partijen ingespeeld op de versie van The Bangles. Manic Monday stond 6 weken in de Nederlandse Top 40 en kwam niet hoger dan de 24e positie.
51. Kim Wilde – Kids In America (1981)
De debuutsingle en de start van de carrière van Kim Wilde. Kids In America werd door de jaren heen drie keer uitgebracht. De originele versie in 1981, de Maranza mix versie in 1994 en in 2006 nogmaals in een andere versie voor het album Never Say Never. Vooral de originele versie en de 2006 versie verschillen enorm van elkaar. De originele versie is een synth-pop versie en de 2006 release zit meer in de punk rock hoek. De originele release werd enkel in de UK al meer dan een half miljoen keer verkocht. Ik leerde het nummer pas kennen toen ik het debuutalbum Use Your Fingers van de Bloodhound Gang ging luisteren. Op dit album staat een cover versie van deze hit.
52. Opus – Live Is Life (1984)
Voor dit nummer was geen lange schrijfsessie ergens op een inspirerende afgelegen plek nodig. De Oostenrijkse band Opus bedacht dit nummer tijdens een live concert in Oberwart. Het was een stukje publieksinteractie met een simpele gitaarriff en de tekst “lala la lala” en meer dan dat is het nummer eigenlijk ook niet. Er is achteraf nog iets van een tekst bij geschreven, maar de essentie is hetzelfde gebleven. Op 19 juli 1989 kreeg het nummer opnieuw bekendheid doordat Diego Maradona tijdens de warming up voor de halve finale in de UEFA Cup tussen FC Bayern München en S.S.C. Napoli een bal aan het hooghouden was op de tempo van dit nummer, dat op dat moment door de stadionspeakers knalde. Live Is Life is onder de voetbalsupporters nog steeds een populair nummer en wordt nog regelmatig tijdens wedstrijden gezongen.
53. Cameo – Word Up! (1986)
Dit nummer zou net zo goed door Prince geschreven kunnen zijn. Word Up! heeft het ritme en de funk van Kiss en de structuur en type vocalen van When Doves Cry. Cameo begon ooit als 14-mans formatie, maar in 2009 werden twee bandleden als sessiemuzikant ingehuurd door de hip hop groep Outkast. De overige bandleden gingen later eveneens hun eigen weg en Cameo bestaat nu nog uit drie vaste bandleden. Word Up! is heel veel gecoverd door de meest uiteenlopende artiesten en bands. De bekendste cover versies zijn die van de Schotse hard rock band Gun, de metal band Korn en zangeres Mel C. In 2014 werd het nummer nog gecoverd door de meidengroep Little Mix.
54. Midnight Oil – Beds Are Burning (1987)
De invloedrijke Australische band Midnight Oil was in de jaren 80 op hun hoogtepunt. De band wordt als inspiratiebron genoemd door bands als Green Day, R.E.M., The Cranberries, Garbage en Pearl Jam. In 2006 werd Midnight Oil terecht opgenomen in de Hall of Fame van de Australian Recoding Industry Association. De band gebruikt vaak politieke onderwerpen in hun songteksten. Beds Are Burning werd tijdens een tour door de Australische outback geschreven. De band speelde tijdens deze tour veel voor Aboriginals en frontman Peter Garrett zag met eigen ogen de soms schrijnende omstandigheden waaronder de Aboriginals in Australië leven. Beds Are Burning geeft kritiek op het onder dwang verwijderen van de Aboriginals van hun eigen land.
55. Jason Donovan – Too Many Broken Hearts (1989)
Too Many Broken Hearts is echt een persoonlijke 80’s favoriet van mij en is de derde single van de Australische zanger Jason Donovan. Het nummer werd geschreven door schrijverstrio Mike Stoik, Matt Aitken en Pete Waterman, vaak afgekort als SAW. Dit schrijverstrio heeft een indrukwekkende CV als het om hits schrijven gaat. SAW schreef veel jaren 80 hits voor onder andere Cliff Richard, Kylie Minogue, Bananarama, Rick Astley en The Three Degrees. Het trio schreef zelfs de single Slam Jam voor de WWF superstars (Bret “The Hitman” Heart, Diesel, Razor Ramon, Shawn Michaels en Undertaker).
